Ogrody Semiramidy, choć nie tak znane jak Wielka Piramida Cheopsa, są jednym z najbardziej uroczych i tajemniczych miejsc w starożytnym świecie. Przypisuje się je legendarnemu przywódcy Semiramidzie, królowej Asyrii i Babilonii, która żyła w odległych czasach starożytności. Te ogrody, zbudowane prawdopodobnie w VI lub VII wieku p.n.e., stanowią prawdziwe arcydzieło architektury i ogrodnictwa. Ogrody Semiramidy, znane również jako Wiszące Ogrody Babilonu, były zaprojektowane jako miejsce piękne i spokojne, stanowiące ucieczkę od zgiełku miejskiego życia. Opowieści historyczne opisują ogrody jako wielopoziomową strukturę, gdzie rośliny i drzewa rosły na każdym poziomie, tworząc wrażenie bujnej zieleni na wysokościach. To, co czyniło je niezwykłymi, to sposób, w jaki były podtrzymywane. Legendy mówią, że ogrody były zasilane systemem kanałów i rur, które dostarczały wodę na wyższe poziomy, co umożliwiało roślinom rosnąć na każdym poziomie.Ta zaawansowana technicznie konstrukcja była nie tylko wyjątkowym osiągnięciem inżynieryjnym swoich czasów, ale także prawdziwym majstersztykiem estetyki. Kwitnące rośliny i kwiaty tworzyły piękne kompozycje, a spokój i urok miejsca stanowiły oazę w samym centrum starożytnej cywilizacji.